Jumat, 27 Maret 2015

IRAH - 16

IRAH - 16

CM/ J -  I R A H - 16
(Trilaksito Saloedji)

Para Pamaos.

Wengi iki dina pungkasan IRAH (Crita Misteri/ Jawa), sowan panjenengan.

Manawa ana salah luput, amarga :

*sowane diencrit-encrit
*ana kurang trepsilaning tembung
*alur critane kurang dimangerteni karepe
*wangsulan/balesan komentar ora nyenengake
*lan liya-liyane

Kepareng pangripta nyuwun gunging pangaksama. Muga panjenengan sami tansah kaparingan berkah, rahmat lan ridha Allah SWT.  Aamiin.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

CM/ J -  I R A H - 16
(Trilaksito Saloedji)


Saben malem Minggu mesthi ana acara dansah ing societiet (Balai Pertemuan) samburine omah besaran.

Nalika aku isih laden, wira-wiri saka dhapur nyang ‘sus’  (Societiet) ngonangi Meneer Blast bali nyang besaran, banjur mlebu kamare Irah.  Lawang ditutup, metune aku ora weruh/                            

Meneer Blast wis kawentar seneng madon. Ananging aku nggumun lan lara ati yen Irah gelem tumindak maksiyat.
Wiwit kuwi rasa senengku nyang Irah,  tak pupus.

Nalika serdhadhu Jepang klakon ngambah tanah Jawa. Banjur ngebroki  pabrik iki.
Kedadeyane wayah sore, ujug-ujug besaran ditekani Jepang sapirang-pirang. Mlebu ruwang pating bedigas karo omong kang ora bisa dimangerteni.

Meneer karo Mevrouw ditangkep, embuh terus digawa nyang endi. Bareng weruh Nonik Marice ing kamare, polah tingkahe serdhadhu-serdhadhu kuwi kaya kumpulane asu ajak kang arep mbrangkot daginge.
Opsire kang meruhi kedadeyan iki, menggak kekarepane anak buahe. Nanging apa bedane Opsir utawa prajurit yen napsune wis padha dikuwasani setan.

Meruhi kedadeyan momongane dirodhapeksa, Irah ora narimakake. Mberot abela Nonik Marice. Ananging sepira banggane wong wadon mungsuh serdhadhu samono kehe. Malah dheweke dilarak didhabyang-dhabyang, banjur diglandhang  liwat samburine besaran menyang pasanggrahan.
Sateruse ............. Irah ora kinawruhan nasibe.

Piyayi sepuh kuwi banjur meneng, ndhingkluk. Tak sawang mripate mbrabak ngetokake luh. ‘’Manawa kelingan kedadeyan wektu semono, banget nggegirisi. Gawang-gawang katon nglega ing mata, njangget ing ati.

Yen banjur ana crita, jare ana medi ngaku jenenge Irah, ................ aku ora ngerti’’.* (Cuthel)


(Songgolangit – 18/02/12)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Terimakasih sudah berkunjung di blog ini, sekarang tinggalkanlah jejak kamu di blog ini dengan cara berkomentar di kotak komentar yang sudah disediakan.
Gunakanlah akun Google kamu atau dengan menggunakan name/URL blog yang kamu punya. :-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...