IRAH - 9

CM/ J 

I R A H - 9

(Trilaksito Saloedji)

Aku krasa manawa pitakonan-pitakonane wong papat kang njelehi kuwi, mesthi ngandhut prakara kang nyalawadi.

Sawise mangan awan, aku pamit nyang Pak Amin karo Bu Mari, arep bali sambang anak bojo. Pisan gawe nyiapake boyongan ing dina Selasa candhake. Dadi aku ora ngineb ing pasanggrahan iki maneh.

Celathune Bu Mari : ’’Yen olehku ngladeni dhaharan ana kesalahane, aku njaluk sepura ya Dhik’’. Aku manthuk. Durung nganti mangsuli, keprungu swarane Pak Amin :

’’Awake kalebu wong sing tatag lan kendel lho Dhik, nginep ijen ing kamar pasanggrahan’’.

Aku enggal takon : ’’Sakjane ing kene ana bab nyalawadi apa ta Pak, mbok aku dicritani’’.

Sing nyaut malah Bu Mari : ’’Wis Dhik saiki kondur dhisik bae, mengko yen wis boyongan dolana mrene, crita-crita sing jenak. Wong aku karo sisihanku ya durung suwe ana kene, kabeh sing tak rungu dhapur crita lan jarene. Sing ngerti malah Dhik Aji karo Pak Eno’’.   

Batinku : ’’Mas Aji karo Pak Eno ?’’ Aku tolah toleh mbokmanawa ing ruang iki ana Mas Aji lan Pak Eno. Ya genah wong loro kuwi ora ana. Wong Mas Aji mau wis mulih ndisiki. Dene Pak No mau kepethuk aku ing ngarep pabrik, jare arep layat tanggane.

*

Ing sawijining awan, sawatara dina sawise boyongan. Aku  arep laporan nyang bagian instalasi. Ana stop kontak rusak lan kran banyu macet (ing omah kang tak enggoni) sing perlu didandani. Aku mlebu kantor instalasi. Ing kono ketemu Mas Aji lan sawatara kanca masinis sing wis wanuh karo aku.

Durung dipinarakake lungguh ing kursi, wis ana kang celathu : 

’’Piye Mas, apa wis pethuk karo Yu Rah ?’’

Liyane padha ngguyu. Aku plengah-plengeh, mesem,  durung ngerti jluntrunge omongan. Sapa Yu Rah kuwi.

Mas Adji banjur nyaut : ’’Yu Rah genah wedi karo Pak Tri. Kene Dhik pinarak !’’.

Aku lungguh kursi ing ngarepe Mas Aji.

(Tutuge 10/16)