Sabtu, 28 Maret 2015

KAWIYAK 1


Crita (31)
KAWIYAK (1) 
(Trilaksito Saloedji)

Pindhah pabrik wis dicepaki omah. Omahe gedhe madhep ngalor, pekarangane amba.
Magrong-magrong pinggir embong. Embong gedhe yaiku dalan jurusan Surabaya Banyuwangi.

’’Omahe wis kosong Dhik, enggal boyong’’, parentahe atasanku sing anyar.
Batinku : ’’Hiya kono kari ngongkon. Sing nglakoni iki. Rak isih butuh wektu kanggo mbungkusi barang-barang, sing cilik-cilik apadene sing gedhe. Bala pecah apadene bala sing mbregagah (lemari lan barang gedhe liyane). Banjur golek sewan truk lan wong sing usung-usung.
Sing rumit  kuwi ngelih sekolahe anak ragil. Aturane Diknas, yen pindhah antar Pemda Tingkat II, kudu laporan nyang kantor Surabaya’’.

Atiku krasa ana sing ngelikake. Wis diparingi kanugrahane Gusti Kang Murbeng Dumadi, diundhakake pangkat kok isih ngresula. Mbok aja kufur nikmat.
Aku sadhar, mula enggal matur :
’’Inggih Pak. Wiwit mbenjing kula siap dhines ing ngriki. Sawatawis dinten badhe nyipeng pesanggrahan rumiyin. Istri kersanipun ngurusi pindhahan sekolahipun anak kula saha ngringkesi barang-barang’’.

Pethuk andhahan sing kira-kira bisa tak ajak omong, aku banjur takon :
’’Yok apa critane omah sing arep tak panggoni Pak ?’’
Wangsulane : ’’Aman-aman wae Pak’’.
Celathuku : ’’Aman sing yok apa, karepku njaba-njerone terjamin aman tenan tah ? Dadi awak-awak nyambut gawe bisa tenang gak digandholi keluarga sing wedi ana omah’’.
Andhahanku manthuk karo celathu : ’’Sing manggon sadurunge ora tau crita bab kuwi.’’.

(Tutuge 2/8)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Terimakasih sudah berkunjung di blog ini, sekarang tinggalkanlah jejak kamu di blog ini dengan cara berkomentar di kotak komentar yang sudah disediakan.
Gunakanlah akun Google kamu atau dengan menggunakan name/URL blog yang kamu punya. :-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...