IRAH - 3

CM/ J 

I R A H – 3 

(Trilaksito Saloedji)

Sawise celathu arep nyawisake dhahar bengi mengko jam pitu ing ruwang makan, Pak Eno banjur pamit mudhun.

Lawang kamar tak tutup. Aku ngglethak ing dhipan sing isih ketutupan bedcover. Nyawang eternit, pikiran mblayang saparan-paran.  Ing kamar kang amba iki atiku krasa sepi. Sore ngene iki biyasane aku isih mlaku-mlaku karo anakku numpak sepedha rodha papat ing kompleks pabrik gula kang tak tinggalake. Sadurunge maghrib bali nyang omah, dipapagake sisihanku kang mesem ngrungokake kojahe anakku sing isih pelo. Pisah durung nganti setengah dina bae kok ya wis kangen karo anak bojo. Muga-muga Mas Aji sore iki sida teka, kaya janjine nyang aku sawatara dina kepungkur. Kareben aku ora ijen, ana sing diajak omong sawise makarya.

Aku njenggirat kaget, lamunanku jugar, amarga krungu lawang dithothok. Bareng tak bukak, Pak Eno mesem ana ngarep lawang karo nggawa baki. Isine  teh  rong gelas, piring isi jajan, gelas kothong loro lan termos isi banyu. Bareng dheweke pamit arep metu tak takoni :

’’Pak Aji durung rawuh ta Pak Eno ?’’

’’Dereng Pak, kula inggih ngrantos, awit Ibu Mari ngendika bilih sonten punika wonten tamu, panjenengan kaliyan Pak Aji. Mangga Pak dipun sekecakaken, kepareng kula badhe nerasaken padamelan rumiyin’’.

Pak Eno metu, aku nututi metu saka kamar. Nyawang kahanan ing njaba, angin sumilir. Aku ambegan landhung. Candhik ala wiwit tumenga.  Aku ngadeg ing teras, kaya-kaya dhuwurku padha karo wit-wit pelem, kang ditandur ing pekarangan pasanggrahan iki. Katon ing sisih wetan ana tanduran  wit trembesi. Manuk-manuk blekok padha miber bali menclok ing wit kuwi.

Saka teras iki aku uga bisa nyawang Balai Pertemuan kang madhep ngulon. Sawatara omah-omah karyawan, taman-e ditanduri kekembangan maneka warna. Sesawangan katon asri.

(Tutuge 4/16)